ZAKOŃCZENIE.

Do niedawna jeszcze nie było zwyczaju długofalowego planowania działalności i rozwoju szkoły w tak wielu kierunkach i obszarach. Nie traktowano szkoły jak firmy, która tak jak inne klasyczne firmy biznesowe powinna respektować zasady marketingowe, reguły nowoczesnego zarządzania i organizacji firmy, która może być poddana badaniu jakości w różnych wymiarach swego funkcjonowania.

Planowanie pracy szkoły to przecież jedno z najważniejszych strategicznych działań środowiska edukacyjnego, przy czym większość planowanych zadań nastawiona jest na inspirowanie i stwarzanie warunków i sytuacji, które spowodują rozwój poszczególnych pracowników bądź zespołów, zachęcą do samooceny i refleksji.

Mam nadzieje, że realizacja zaplanowanych działań rozwojowych szkoły wyzwoli wiele cennych dla szkoły i jej wszystkich "klientów " inicjatyw i poprawi jakość pracy.

Nie da się jedynie zaplanować całego procesu dydaktyczno - wychowawczego, gdyż rzeczywistość i jej gwałtowne przemiany są bogatsze od naszej wyobraźni. Nie może być to jednak argumentem przeciw planowaniu.

Plan - program daje ramy działania. Natomiast we współpracy z rzeczywistością dobre efekty daje refleksyjna praktyka nastawiona na spontaniczną reakcję na zmiany w środowisku szkolnym i doraźną korektę popełnianych błędów lub zmiany kierunków działania.

Wszystkie źródła inspirujące i stymulujące pracę szkoły i jej doskonalenia stanowią podstawę dla planowania strategicznego rozwoju szkoły, przekształcając tradycyjną szkołę w szkołę "przyszłości".